Het is alweer vijftien geleden dat de laatste Elfstedentocht werd georganiseerd, namelijk in 1997. De Elfstedentocht heeft de gemoederen de laatste week bezig gehouden en was het gesprek van de dag. Dagenlang vroeg men zich af of de zestiende Elfstedentocht door zou gaan. De weersvoorspellingen werden nauwgezet en koortsachtig gevolgd en becommentarieerd. Met man en macht werd gewerkt aan de voorbereiding en verbetering van de schaatsroute. Uit alle hoeken en gaten kwamen boeren, burgers en buitenlui te voorschijn om een handje te helpen. Soldaten verruilden tijdelijk de ‘zwaarden’ niet voor ploegscharen, maar voor sneeuwschuivers. Wetenschappers trokken alle registers open teneinde de ijsgroei te bevorderen. De media was volstrekt op hol geslagen.
We leven in een tijdsgewricht, waarin men leeft van hype naar hype… De media richtte onafgebroken de schijnwerpers op voorzitter Wiebe Wiebing, ijsmeester Jan Oostenbrug en de 22 rayonhoofden van de Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden, die begin 20e eeuw is opgericht.
Koelbloedig, onbewogen, maar welwillend stonden ze de media te woord. Het salomonsoordeel van de 22 rayonhoofden en eerdergenoemde ijsmeester werd gisteravond via voorzitter Wiebing uitgesproken. De moeder van alle schaatstochten, de Elfstedentocht, gaat (voorlopig?) niet door. Vooral in de Zuidwesthoek van Friesland gooide fondantijs, wakken en te geringe ijsgroei roet in het eten. Jammer, jammer. Niettemin wenkt er een lonkend perspectief aan de horizon, want over een paar maanden kan men de Elfstedentocht per kano, fiets of ter voet afleggen. Ondertussen wordt in Jorwert na de vieringen het negende ‘sacrament’, een scheut(tje) Beerenburg in de koffie, onverkort bediend. De wijwaterkwast voor het zegenen van de schaatsers van de Elfstedentocht kan weer in de kast. Er liggen nog een paar dagen ijspret in het verschiet.
Pieter van Hes